06 sie PIT dla młodych – jakie zasady od 1 sierpnia 2019 r.?
W życie weszły zapowiadane zmiany ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące zwolnienia z opodatkowania przychodów osób poniżej 26 roku życia. Zwolnienie weszło w życie z dniem 1 sierpnia 2019 r. i będzie miało zastosowanie do przychodów uzyskanych od tego dnia – a więc nowelizacja nie obejmuje przychodów uzyskanych przed 1 sierpnia 2019 r.
Zasady zwolnienia ustawodawca szczegółowo opisał w uzasadnieniu ustawy:
W odniesieniu do przychodów uzyskanych od dnia 1 sierpnia 2019 r. zwolnienie będzie stosowane w zeznaniu podatkowym składanym przez podatnika za rok 2019, chyba że podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że jego dochody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT, oraz z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT, uzyskane od tego płatnika w okresie od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., nie później jednak niż do dnia ukończenia 26. roku życia przez podatnika, będą w całości korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT. Złożenie tego oświadczenia zwolni płatnika z obowiązku poboru zaliczek na podatek od ww. przychodów. Zwolnienie to płatnik będzie stosował najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu uzyskania oświadczenia do miesiąca włącznie, w którym w 2019 r. przychód uzyskany u płatnika przekroczy 35 636,67 zł lub, w którym podatnik ukończy 26. rok życia.
Przy obliczaniu zaliczek na podatek zwolnienie będzie uwzględniane po raz pierwszy do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. Jeżeli jednak podatnik złoży płatnikowi wniosek o niestosowanie zwolnienia, to również w odniesieniu do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. płatnik nie będzie musiał stosować tego zwolnienia. Możliwość złożenia wniosku przez podatnika w sprawie niestosowania zwolnienia przez płatnika (np. pracodawcę) jest istotne, gdy podatnik uzyskuje przychody od więcej niż jednego podmiotu (dwóch pracodawców, pracodawcy i zleceniodawcy). Stosowanie zwolnienia przez dwóch płatników mogłoby spowodować, że podatnik musiałby dokonywać w rocznym rozliczeniu podatku znacznej dopłaty. Podatnik będzie miał zatem możliwość kształtowania swojej sytuacji w trakcie roku podatkowego.
Nadwyżka przychodów ponad kwotę limitu 85 528 zł (odpowiednio w 2019 r. ponad 35 636 zł) podlegać będzie opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, w tym z uwzględnieniem tzw. kwoty wolnej od podatku oraz preferencyjnych zasad obliczania podatku przewidzianych dla małżonków oraz osób samotnie wychowujących dzieci.
Do nadwyżki tej będą miały zastosowanie koszty uzyskania przychodów określone dla przychodów z pracy oraz umowy zlecenia. Jednocześnie wysokość tych kosztów nie będzie mogła przekroczyć kwoty przychodów z danego źródła, które podlegają opodatkowaniu. Ponadto, w przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, suma łącznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9a ustawy PIT, oraz przychodów zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, nie będzie mogła przekroczyć kwoty 85 528 zł.
